توضیحات

سید ابن طاووس در کتاب اِقبالُ الاَعمال به سند خود از هارون بن موسی تَلَّعُکْبَری به اِسناد حسن بن محبوب زَرّاد از ابوحمزه ثمالی روایت کرده که امام زین‌العابدین علیه‌السلام در شب‌های ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می‌پرداخت و هنگام سحر این دعا را می‌خواند.

این دعای شریف، شامل صفات خداوند، اسم اعظم و همچنین دربردارنده مفاهیمی مانند دشواری‌های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل‌ بیت معصومش علیهم‌السلام است. در این دعا راه‌های تضرّع به درگاه خداوند، توبه و راه و رسم پرهیزگاری ترسیم شده است.

آثار دیگر این خواننده

برچسب ها

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *