مصیر از حامد جلیلی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلاً به تو افتاده مسیرم که بمیرم

یک قطره‌ی آبَم که در اندیشه‌ی دریا

افتادم و باید بپذیرم که بمیرم

هستی لیلای من، همه دنیای من

گفتم، بازم میگم: «تویی آقای من»