رویِ گونه اشکِ نَم نَم
شیعه بَر پا کن عزا
آمد محرّم…
رویِ گونه اشکِ نَم نَم
شیعه بَر پا کن عزا
آمد محرّم…
شُکرِ حق گویم، به ماهِ غم رسیدم
از تو ممنونم، نکردی نااُمیدم
مثلِ حُر و عابس و جُون و حبیبَت
نزد زهرا مادرت کُن رو سپیدم
روی لبها نوحه و دَم
آسمانِ چشمِ من بارَد دَمادَم
رویِ گونه اشکِ نَم نَم
شیعه بَر پا کن عزا
آمد محرّم…
نغمهی غم میرسد هر دَم به گوشم
در عزایَت شالِ مشکی روی دوشم
کن عنایت جامهی ماتم به اذنِ
حضرتِ صدیقهی کُبری بپوشم
میرسد در بزمِ ماتم
مادری پهلو شکسته با قدِ خَم
رویِ گونه اشکِ نَم نَم
شیعه بَر پا کن عزا
آمد محرّم…
طفلِ شش ماهه در آغوشِ رُباب است
یک سه ساله رویِ پایِ عمّه خواب است
تشنگی در کاروان معنا ندارد
تا که رویِ دوشِ سَقّا مَشکِ آب است
دورِ زینب پُر زِ مَحرَم
با علی اکبر ندارد غُصّه و غم
رویِ گونه اشکِ نَم نَم
شیعه بَر پا کن عزا
آمد محرّم…
آمد محرّم…
نظرات